/ قسمت 6 و 7 /


بجدل / نجدل بن سلیم کلبی

او همان جنایت کاری است که به هوای انگشتری سیدالشهدا (سلام الله علیه) انگشت مبارک حضرت را قطع کرد.

مختار او را دستگیر کرد و دستها و پاهایش را برید و به یاران خود دستور داد او را رها کنند ، که تا لحظه هلاکت در خون خویش غوطه ور باشد... ⁽¹⁾



بشر / بشیر بن مالک

عصر عاشورا ، عمر سعد (لعنت الله علیه) سر مبارک آن حضرت را که خولی (لعنت الله علیه) جدا کرده بود ، به بشر بن مالک داد تا نزد ابن زیاد (لعنت الله علیه).

او هنگامی که سر مبارک حضرت را در مقابل عبیدالله بن زیاد بر زمین نهاد رو به او کرد و ضمن اشعاری گفت :
« پر کن رکاب چهارپایان مرا از نقره و طلا ، زیرا من کشتم پادشاه محجب را (یعنی به واسطه عظمت شأن از مردم نقاب و حجاب بود) و آنکه نماز گذارد به دو قبله در کودکی و بهترین ایشان است گاهی که ذکر کنند نسب مردم را ، کشتم بهترین مردمان را هم از جانب مادر و هم از جانب پدر. »

عبیدالله نیز غضب کردو گفت : اگر چنین بود پس چرا او را کشتی ؟  والله که تو از من خیری نخواهی دید و اکنون تو را به او ملحق می گردانم ؛ و او را پیش خود کشید و گردنش را زد... ⁽²⁾

1-  لهوف ، ص 178  -  مقتل الحسین (ع) خوارزمی ، ج 2 ، ص 220  -  بحارالانوار ، ج 45 ، ص 376
2-  کشف الغمه ، ج 2 ، ص 51  -  مقتل الحسین (ع) خوارزمی ، ج 2 ، ص 39و40


+ منبع نزد نگارنده محفوظ می باشد.