همه سر سفره ناهار منتظر بودند.

نخست وزیر ، تازه حرف هایش با مردم تمام شده بود.


نشسته بود و به سفره نگاه می کرد...


دو نوع خورشت و کمی مخلفات دیگر !


گفت : « چرا این همه غذاهای متنوع ؟!!
مگه ما مسئول اداره ی حکومت این مردم رنجدیده نیستیم ،

چرا سر سفره ای بنشینیم که بسیاری از این مردم هنوز به این غذاها دسترسی ندارند. »


چند نفر زیر لب زمزمه کردند که این غذا ساده و معمولی است.


گفت : « انقلاب شده و ارزشها تغییر کرده.
من همین الان به این مردم محروم سفارش کردم که در برابر رنج ها و کمبود ها  صرفه جویی و صبر کنند !

اگر فکر می کنید این مقدار غذا برای هر نفر معمولی و طبیعی است ، من که نخست وزیر مردم محروم هستم ، حق دارم که از خوردن این غذا خودداری کنم... » ⁽¹⁾




به یاد بزرگ مردان تاریخ انقلاب به ویژه شهید محمد علی رجایی ، نخست وزیر وقت.

1- منبع  [با کمی تغییر] :  کتاب 82 خدمت از ماست - بهزاد دانشگر

نوشته شده در : 27 آبان 1389